ยกระดับทักษะการถ่ายภาพของคุณตอนนี้เลย!
ฉันชื่ออเล็กซ์ เป็นชาวสวีเดนที่อาศัยอยู่ใน สวิตเซอร์แลนด์ และฉันเป็นช่างภาพและผู้สร้างเนื้อหาของ Lone Rider มาตลอด 1.5 ปีที่ผ่านมา ฉันเริ่มจริงจังกับการถ่ายภาพในช่วงต้นปี 2018 เมื่อเป้าหมายของฉันคือการยกระดับคุณภาพบัญชี Instagram ของตัวเอง
สิ่งนี้พัฒนาอย่างรวดเร็วจนเนื้อหาของฉันถูกแชร์ซ้ำโดยบัญชีที่ใหญ่กว่า ทำให้เข้าถึงผู้ชมได้มากขึ้นบนแพลตฟอร์ม ไม่นานหลังจากนั้น ฉันได้รับการติดต่อจาก Lone Rider ถามว่าฉันสนใจร่วมงานด้วยไหม และนี่คือเราวันนี้ ;-)
เกี่ยวกับบทความบล็อกนี้
ก่อนเริ่ม โปรดเข้าใจว่า: บทความบล็อกนี้ไม่ควรถูกมองว่าเป็นวิธีเดียวที่จะได้ภาพสวยงาม!
การถ่ายภาพคือศิลปะและมีสไตล์และวิธีการมากมายที่ทำได้ ผมแค่อยากแชร์สไตล์ของผมและวิธีที่ผมทำผ่านกระบวนการทำงาน เพราะหลายคนขอให้เราทำบทเรียนนี้
ในบทความนี้ เราจะครอบคลุมพื้นฐานที่คุณต้องรู้เพื่อยกระดับการถ่ายภาพของคุณในปี 2021!
สิ่งที่เราจะพูดถึง
- ฟอร์แมตไฟล์ - ใช้อะไรและทำไม
- กล้องต่างๆ - กล้องแบบไหนที่เหมาะกับคุณที่สุด?
- ความเร็วชัตเตอร์ รูรับแสง และ ISO - เข้าใจและเชี่ยวชาญ
- องค์ประกอบ แสง และการตั้งค่ากล้อง - วิธีจับภาพให้เป๊ะ
- กระบวนการแก้ไข - จุดที่เกิดความมหัศจรรย์
มาเริ่มกันเลย!
1. ฟอร์แมตไฟล์
อย่างที่คุณอาจรู้ มีฟอร์แมตไฟล์มากมาย เช่น JPEG, GIF, TIFF, PNG, เป็นต้น บางฟอร์แมตเหมาะกับการถ่ายภาพมากกว่า ในขณะที่ฟอร์แมตอื่นเหมาะกับการที่คุณต้องการให้บางส่วนของภาพโปร่งใส
มาดูกันว่าฟอร์แมตไหนที่ช่างภาพใช้กันบ่อยที่สุด
JPEG
JPEG เป็นฟอร์แมตไฟล์ที่ใช้กันมากที่สุด - เป็นค่าเริ่มต้นของกล้องแทบทุกตัว (รวมถึงสมาร์ทโฟน) JPEG ยังเป็นฟอร์แมตของภาพส่วนใหญ่ที่คุณเห็นบนเว็บ
แต่เมื่อกล้องของคุณสร้างไฟล์ JPEG จะเกิดสิ่งต่างๆ ขึ้นก่อน กล้องจะบีบอัดข้อมูลเพื่อให้ขนาดไฟล์เล็กลง ซึ่งทำเพื่อประหยัดพื้นที่เป็นหลัก ไฟล์ JPEG จะมีข้อมูลเพียงประมาณหนึ่งในสี่ของข้อมูลที่กล้องจับภาพได้ในตอนแรก หมายความว่าส่วนใหญ่ของข้อมูลถูกทิ้งไป
บางส่วนเป็นข้อมูลสี ซึ่งทำโดยการลดจำนวนสีที่มีอยู่ ถึงแม้ว่าใน JPEG จะยังมีสีมากมาย ผลกระทบที่ใหญ่ที่สุดจะอยู่ที่ส่วนไฮไลต์และเงามืด ซึ่งรายละเอียดจำนวนมากอาจสูญหายไป
นอกจากนี้ กล้องของคุณจะเพิ่มการประมวลผลพื้นหลังบางอย่างให้ภาพดูคมชัดและมีสีสัน โดยจะเพิ่มความคมชัด คอนทราสต์ และความอิ่มตัวเล็กน้อยในขณะที่สร้างไฟล์ JPEG ซึ่งแน่นอนว่านี่เป็นสิ่งดีถ้าคุณไม่อยากแก้ไขภาพเอง แต่ในฐานะช่างภาพ คุณอยากควบคุมทุกอย่างด้วยตัวเอง และนี่คือจุดที่ไฟล์ RAW มีประโยชน์
RAW
จริงๆ แล้วไม่มีฟอร์แมตไฟล์ที่ชื่อว่า RAW กล้องแต่ละยี่ห้อจะมีวิธีเก็บข้อมูลที่รับจากเซ็นเซอร์ภาพเพื่อสร้างไฟล์ของตัวเอง (.ARW สำหรับ Sony, .NEF สำหรับ Nikon, .CR2 สำหรับ Canon เป็นต้น) เมื่อเทียบกับ JPEG ไฟล์ RAW มักจะมีขนาดใหญ่กว่า 3-4 เท่าเพราะไม่มีการทิ้งข้อมูลใดๆ จากไฟล์
นี่คือตัวอย่างความแตกต่างระหว่างไฟล์ JPEG และ RAW โดยภาพทั้งหมดถ่ายด้วย Sony A7iii ของผม:
ภาพ JPEG - ต้นฉบับ
ภาพต้นฉบับที่มืดเกินไปตรงจากกล้อง
ภาพ JPEG - ปรับความสว่างแล้ว
ภาพที่ปรับโดยการเพิ่มความสว่างและยกเงา
คุณจะเห็นได้ชัดว่าพื้นที่ที่เคยมืดเริ่มแตกออกเมื่อผมเพิ่มความสว่างในขั้นตอนแก้ไขภาพ
ภาพ RAW - ต้นฉบับ
ภาพต้นฉบับที่มืดเกินไปตรงจากกล้อง
ภาพ RAW - ปรับความสว่างแล้ว
ภาพที่ปรับโดยการเพิ่มความสว่างและยกเงา
เมื่อเทียบกับ JPEG ข้อมูลในส่วนที่มืดซ่อนอยู่มากกว่า
บทสรุป
อย่างที่เห็น ข้อมูลในไฟล์ RAW มีมากกว่าไฟล์ JPEG อย่างมาก ซึ่งทำให้ไฟล์ RAW น่าสนใจกว่าในการแก้ไขภาพ เช่น คุณสามารถปรับความสว่างในส่วนที่มืดโดยที่ภาพไม่แตกหรือเสียหาย
2. กล้องประเภทต่างๆ
นอกจากกล้องอนาล็อกแล้ว กล้องถ่ายภาพมีอยู่สี่ประเภทหลักๆ ดังนี้:
- กล้องสมาร์ทโฟน
- กล้องคอมแพค
- กล้อง DSLR
- กล้องมิเรอร์เลส
สองประเภทแรกใช้งานง่ายที่สุดเพราะเป็นกล้องแบบ "ชี้แล้วถ่าย" ในขณะที่สองประเภทหลังต้องการการฝึกฝนและทักษะมากขึ้น แต่สามารถให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่า
กล้องสมาร์ทโฟน
ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา คุณภาพของกล้องและซอฟต์แวร์ในสมาร์ทโฟนพัฒนาขึ้นอย่างน่าประทับใจมาก จริงๆ แล้ว แม้แต่คนที่มีสายตาฝึกฝนก็ยังยากที่จะบอกความแตกต่างระหว่างภาพถ่ายจาก iPhone 11/12 กับกล้อง DSLR เมื่อถ่ายด้วยการตั้งค่าเดียวกัน
ข้อดีทั่วไป:
- น้ำหนักเบาและกะทัดรัด
- ใช้งานง่าย
- เข้าถึงได้ตลอดเวลา
- สามารถแก้ไขภาพได้โดยตรงในโทรศัพท์
ข้อเสียทั่วไป:
- คุณจะถูกจำกัดให้ใช้เลนส์ที่ติดมากับกล้องเท่านั้น
- มีข้อจำกัดในการควบคุมแบบแมนนวลเต็มรูปแบบ
- ไม่มีซูมออปติคอล ทำให้ถ่ายภาพจากระยะไกลยากขึ้น
- เซนเซอร์ขนาดเล็ก
- บางครั้งมีข้อจำกัดในการถ่ายภาพแบบ RAW
กล้องคอมแพค
ตลาดกล้องคอมแพคกำลังลดลงเรื่อยๆ เนื่องจากกล้องสมาร์ทโฟนพัฒนาด้านฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์อย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม ยังมีบางอย่างที่ทำให้กล้องคอมแพคดีกว่ากล้องสมาร์ทโฟนโดยทั่วไป หากคุณจริงจังกับการถ่ายภาพแต่ไม่อยากใช้เงินมาก
ข้อดีทั่วไป:
- ซูมออปติคอล (ซูมด้วยเลนส์จริง)
- เซนเซอร์ภาพใหญ่กว่าสมาร์ทโฟน
- ควบคุมการตั้งค่าด้วยตนเองได้เต็มที่
- สามารถถ่ายภาพในรูปแบบ RAW ได้
ข้อเสียทั่วไป:
- เลนส์ติดกับตัวกล้อง ไม่สามารถเปลี่ยนเลนส์ได้หากต้องการ
- ราคาแพงเท่ากับสมาร์ทโฟน
กล้อง DSLR
ก้าวแรกสู่การถ่ายภาพระดับมืออาชีพคือการมี กล้อง DSLR ซึ่งย่อมาจาก Digital Single Lens Reflex และเป็นเทคโนโลยีที่ใช้กันทั่วไปสำหรับช่างภาพที่จริงจังและมืออาชีพ
ระบบนี้เป็นแบบโมดูลาร์อย่างสมบูรณ์ หมายความว่าคุณสามารถประกอบตัวกล้องแยกกับเลนส์ต่างๆ ตามประเภทการถ่ายภาพที่คุณต้องการ ไม่ว่าจะเป็นมาโคร (ถ่ายใกล้), มุมกว้าง หรือเทเลโฟโต้ (ซูมออปติคอลขนาดใหญ่) ก็ทำได้ด้วยระบบนี้
กล้อง DSLR ทำงานแบบนี้: กระจกภายในตัวกล้องจะสะท้อนแสงที่ผ่านเลนส์ขึ้นไปยังปริซึมหรือกระจกเพิ่มเติม แล้วส่งไปยังช่องมองภาพเพื่อให้คุณดูตัวอย่างภาพ เมื่อคุณกดปุ่มชัตเตอร์ กระจกจะพลิกขึ้น ชัตเตอร์เปิด และแสงจะตกลงบนเซนเซอร์ภาพที่จับภาพสุดท้าย
ข้อดีทั่วไป:
- ปรับแต่งได้เต็มที่ด้วยเลนส์และแฟลช
- คุณภาพภาพดีกว่า
- เซนเซอร์ขนาดใหญ่
- ควบคุมการตั้งค่าด้วยตนเองได้เต็มที่
- ถ่ายภาพแบบ RAW
ข้อเสียทั่วไป:
- มีขนาดใหญ่และหนักเมื่อเทียบกับสมาร์ทโฟนและกล้องคอมแพค
- อาจมีราคาสูงมาก ชุดตัวกล้อง+เลนส์อาจมีราคาถึง $60,000
- ต้องฝึกฝนมากเพื่อเรียนรู้ เข้าใจ และเชี่ยวชาญ
กล้องมิเรอร์เลส
กล้องมิเรอร์เลสเป็นที่นิยมใช้ในหมู่มืออาชีพหลายคน เพราะมีขนาดที่กะทัดรัดและน้ำหนักเบากว่ากล้อง DSLR มาก
ในกล้องมิเรอร์เลส แสงจะผ่านเลนส์และตรงไปยังเซนเซอร์ภาพ ซึ่งจับภาพตัวอย่างเพื่อแสดงบนหน้าจอด้านหลัง - เหมือนกับกล้องสมาร์ทโฟน บางรุ่นยังมีหน้าจอที่สองผ่านช่องมองภาพอิเล็กทรอนิกส์ (EVF) ที่คุณสามารถยกขึ้นมาที่ตาเพื่อดูภาพได้ชัดเจนขึ้นเมื่ออยู่ในแสงแดดจ้า
ข้อดีทั่วไป:
- ปรับแต่งได้เต็มที่ด้วยเลนส์และแฟลช
- คุณภาพภาพดีกว่า
- เซนเซอร์ขนาดใหญ่
- ควบคุมการตั้งค่าด้วยตนเองได้เต็มที่
- มีโหมดถ่ายภาพแบบเงียบ
- ถ่ายภาพแบบ RAW
ข้อเสียทั่วไป:
- อาจมีราคาสูงมาก ชุดตัวกล้อง+เลนส์อาจมีราคาถึง $60,000
- ต้องฝึกฝนมากเพื่อเรียนรู้ เข้าใจ และเชี่ยวชาญ
แล้วอันไหนเหมาะกับคุณที่สุด?
สุดท้ายแล้ว มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจริงจังกับการถ่ายภาพแค่ไหน ถ้าคุณพอใจกับคุณภาพที่สมาร์ทโฟนของคุณสร้างขึ้นและไม่อยากใช้เงินประมาณ $1000 - $2000 กับอุปกรณ์กล้อง คุณก็น่าจะใช้สมาร์ทโฟนต่อไป
ขึ้นอยู่กับสมาร์ทโฟนที่คุณมี ลองตรวจสอบความเป็นไปได้ในการถ่ายภาพแบบ RAW เพราะจะช่วยคุณได้มากในกระบวนการแก้ไขภาพ ตัวอย่างเช่น Apple เพิ่งเปิดตัวฟอร์แมต RAW ของตัวเอง (ProRAW) พร้อมกับ iPhone 12 Pro และ Pro Max
แต่ถ้าคุณต้องการยกระดับขึ้นอีกหนึ่งหรือสองขั้น ลองพิจารณาลงทุนในกล้องเฉพาะทาง ฉันเองถ่ายด้วย Sony A7iii (กล้องมิเรอร์เลส) และความแตกต่างใน คุณภาพภาพ ระหว่างกล้องนี้กับ iPhone 7 Plus ที่ค่อนข้างเก่าของฉันนั้นใหญ่มาก จริงๆ แล้วไม่สามารถเทียบกันได้เลย
คำแนะนำของฉันคือให้ค้นคว้าเกี่ยวกับกล้องต่างๆ YouTube เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณที่นี่ Canon และ Sony เป็นสองแบรนด์ที่ดีสำหรับเริ่มต้น ค้นหาช่วงราคาที่คุณพร้อมจะลงทุนและอย่าลืมดูตลาดมือสองด้วย
3. ความเร็วชัตเตอร์, รูรับแสง & ISO
- การเข้าใจและเชี่ยวชาญ
เครื่องมือสามอย่างนี้ในการควบคุมการรับแสง (ความสว่างหรือความมืดของภาพ) มีความสำคัญมากในการเข้าใจวิธีทำให้ภาพถ่ายของคุณดูดีที่สุด
มาดูรายละเอียดลึกลงไปว่าแต่ละอย่างทำงานอย่างไร
ความเร็วชัตเตอร์
“ชัตเตอร์” คือ “ม่านบังแสง” เล็กๆ ในกล้องที่เลื่อนปิดเปิดอย่างรวดเร็วบนเซนเซอร์ภาพเพื่อให้แสงส่องถึงเซนเซอร์ในช่วงเวลาสั้นๆ ยิ่งชัตเตอร์เปิดนาน แสงก็ยิ่งส่องถึงเซนเซอร์มาก ภาพก็จะยิ่งสว่าง ยิ่งชัตเตอร์เร็ว ภาพก็จะยิ่งมืด เพราะแสงเข้าสู่เซนเซอร์น้อยลง
ระยะเวลาที่ชัตเตอร์เปิดให้แสงเข้าสู่เซนเซอร์ภาพเรียกว่าความเร็วชัตเตอร์ และวัดเป็นเศษส่วนของวินาที ความเร็วชัตเตอร์ 1/5 วินาทีจะให้แสงเข้าสู่เซนเซอร์มากกว่าความเร็ว 1/500 วินาที ทำให้ภาพสว่างกว่า ดังนั้นถ้าคุณถ่ายภาพแล้วภาพมืดเกินไป คุณสามารถใช้ความเร็วชัตเตอร์ช้าลงเพื่อให้กล้องเก็บแสงได้มากขึ้น
ความเร็วชัตเตอร์ยังเป็นตัวควบคุมหลักของปริมาณเบลอจากการเคลื่อนไหวในภาพเมื่อถ่ายวัตถุที่เคลื่อนที่ ยิ่งชัตเตอร์ช้าก็ยิ่งมีเบลอจากการเคลื่อนไหวมากขึ้น
เทคนิคเจ๋งๆ ที่ควรฝึกคือใช้ความเร็วชัตเตอร์ช้า แล้วแพนกล้องตามวัตถุที่เคลื่อนที่ ถ้าทำถูกต้อง วัตถุจะชัดเจนแต่ฉากหลังจะมีเบลอจากการเคลื่อนไหวมาก สำหรับเทคนิคนี้ คุณต้องแพนกล้องด้วยความเร็วเดียวกับที่วัตถุเคลื่อนที่ในเฟรม
รูรับแสง
รูรับแสงคือชุดใบมีดเล็กๆ ในเลนส์ที่ควบคุมปริมาณแสงที่เข้าสู่กล้อง ใบมีดจะสร้างรูปร่าง "กลม" ที่สามารถขยายกว้างหรือหุบเล็กลงได้ ถ้าคุณถ่ายโดยเปิดรูรับแสงกว้าง แสงจะเข้าสู่กล้องมากกว่าตอนที่รูรับแสงหุบเล็กจนเป็นรูเล็กๆ ทำให้แสงเข้าสู่กล้องน้อยลง
ขนาดรูรับแสงวัดโดย f-stop ค่า f-stop สูง เช่น f/22 หมายถึงรูรับแสงเล็กมาก และค่า f-stop ต่ำ เช่น f/1.4 หมายถึงรูรับแสงกว้างมาก แต่ขนาดรูรับแสงควบคุมมากกว่าความสว่างหรือความมืดของภาพ มันยังควบคุมระยะชัดลึก หรือความเบลอของฉากหลัง (bokeh) ที่วัตถุของคุณจะมี
ถ้าคุณอยากถ่ายภาพคนโดยให้ฉากหลังเบลอ ควรถ่ายโดยเปิดรูรับแสงกว้างที่สุดที่เลนส์ของคุณทำได้ (หมายเลข f ต่ำที่สุด) แต่ถ้าคุณอยากถ่ายภาพวิว ควรใช้รูรับแสงขนาดเล็ก (หมายเลข f สูง) เพื่อให้ภาพทั้งหมดชัดลึก แต่ต้องจำไว้ว่าหลายเลนส์จะสูญเสียความคมชัดและความเปรียบต่างถ้าคุณใช้หมายเลข f สูงสุด เช่น f/22
ISO
ISO ควบคุมการรับแสงโดยใช้ซอฟต์แวร์ในกล้องทำให้กล้องไวต่อแสงมากขึ้น ISO สูง เช่น 2000 จะทำให้ภาพสว่างกว่าการใช้ ISO ต่ำ เช่น 100 ข้อเสียของการเพิ่ม ISO คือภาพจะมีเม็ดเกรนมากขึ้น
คุณอาจสังเกตเห็นว่ารูปที่คุณถ่ายในตอนกลางคืนด้วยสมาร์ทโฟนมีเม็ดเกรนเยอะเมื่อซูมเข้าไปนิดหน่อย นั่นเป็นเพราะกล้องพยายามชดเชยความมืดโดยเลือก ISO สูง ซึ่งทำให้เกิดเม็ดเกรนมากขึ้น
ความชอบส่วนตัวของฉันคือหลีกเลี่ยงการถ่ายภาพด้วย ISO ที่สูงกว่า 1000 โดยเฉพาะถ้าฉันวางแผนจะครอปภาพในขั้นตอนแก้ไข ซึ่งฉันทำบ่อยครั้ง บางครั้งการเพิ่มเกรน/นอยซ์ในภาพก็เป็นสไตล์ศิลปะ ดังนั้นขึ้นอยู่กับว่าคุณยอมรับเกรนจากกล้องได้มากแค่ไหน
โบนัส: ความยาวโฟกัส
ความยาวโฟกัสคือระยะห่าง (วัดเป็นมิลลิเมตร) ระหว่างจุดรวมแสงของเลนส์กับเซนเซอร์ในกล้อง ความยาวโฟกัสกำหนดว่ากล้องจะเก็บภาพได้กว้างแค่ไหน ตัวเลขที่ต่ำกว่าจะมีมุมมองกว้างและเห็นฉากมากขึ้น ขณะที่ตัวเลขที่สูงกว่าจะมีมุมมองแคบลง
ความยาวโฟกัสส่งผลต่อรูปลักษณ์และคุณภาพของภาพถ่ายในหลาย ๆ ด้าน:
มุมมองภาพ: ความยาวโฟกัสกำหนดว่าภาพจะเก็บฉากได้มากแค่ไหน เลนส์ที่มีความยาวโฟกัสสั้นเรียกว่าเลนส์มุมกว้าง เพราะช่วยให้เห็นมุมมองกว้างในภาพเดียว เลนส์ที่มีความยาวโฟกัสยาวเรียกว่าเลนส์เทเลโฟโต้ และมีมุมมองภาพแคบกว่า
ระยะชัดลึก: เลนส์ที่มีความยาวโฟกัสยาวมักมีระยะชัดลึกตื้น ซึ่งหมายความว่าสามารถโฟกัสวัตถุเล็ก ๆ ในระยะที่เจาะจงได้ ขณะที่เลนส์ที่มีความยาวโฟกัสสั้นจะมีระยะชัดลึกลึกกว่า ทำให้สามารถเก็บองค์ประกอบในภาพได้กว้างขึ้น
มุมมอง: ความยาวโฟกัสยังเปลี่ยนมุมมองและสเกลของภาพได้ เลนส์ที่มีความยาวโฟกัสสั้นจะ "ขยาย" มุมมอง ทำให้ดูเหมือนมีพื้นที่ระหว่างองค์ประกอบในภาพมากขึ้น ขณะที่เลนส์เทเลโฟโต้จะจัดองค์ประกอบในภาพให้ชิดกันมากขึ้นเพื่อ "บีบ" มุมมองและเน้นวัตถุของคุณ
กลุ่มความยาวโฟกัสที่แตกต่างกัน
เลนส์มุมกว้างพิเศษ (สูงสุด 24มม.)
เลนส์เหล่านี้บางครั้งเรียกว่าเลนส์ fisheye ซึ่งมีมุมมองกว้างมาก เลนส์ส่วนใหญ่จะบิดเบี้ยวขอบภาพ ทำให้เส้นตรงดูโค้งเล็กน้อย
เลนส์มุมกว้างมาตรฐาน (24มม. - 35มม.)
ความยาวโฟกัสที่สั้นกว่าและมุมกว้างขึ้นอาจทำให้ภาพบิดเบี้ยว แต่กับเลนส์ขนาดนี้ การบิดเบี้ยวจะน้อยมากและภาพดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น
เลนส์มาตรฐาน (35มม. - 70มม.)
เลนส์อเนกประสงค์เหล่านี้เหมาะกับการถ่ายภาพแทบทุกประเภท ตั้งแต่ภาพบุคคลจนถึงภาพทิวทัศน์ เลนส์แบบ all-in-one เหล่านี้ให้ภาพที่ใกล้เคียงกับที่ตาของมนุษย์เห็นโลก และปรับระยะชัดลึกตื้นได้ง่าย ขึ้นอยู่กับรูรับแสง
เลนส์เทเลโฟโต้ (70มม. - 200มม. หรือมากกว่า)
เลนส์เหล่านี้เหมาะสำหรับการเลือกวัตถุที่อยู่ไกล เหมือนกับกล้องโทรทรรศน์ เหมาะมากสำหรับการบีบอัดวัตถุและฉากหลัง ทำให้ฉากหลังดูใกล้วัตถุมากขึ้น แต่ยังคงเบลอมาก เลนส์เทเลโฟโต้ส่วนใหญ่มักมีระยะชัดลึกตื้น เว้นแต่ทุกอย่างที่คุณถ่ายจะอยู่ไกลออกไป
4. การจัดองค์ประกอบ แสง และการตั้งค่ากล้อง
- วิธีถ่ายภาพให้โดนใจ
การจัดองค์ประกอบคืออะไร?
การจัดองค์ประกอบคือวิธีการนำสายตาผู้ชมไปยังวัตถุสำคัญในภาพ การจัดองค์ประกอบที่ดีช่วยให้ได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม แม้เนื้อหาอาจไม่โดดเด่น ในทางกลับกัน การจัดองค์ประกอบที่ไม่ดีสามารถทำลายภาพได้ แม้ว่าวัตถุจะน่าสนใจก็ตาม และการจัดองค์ประกอบที่ไม่ดีมักแก้ไขไม่ได้ในขั้นตอนหลัง ต่างจากข้อผิดพลาดการเปิดรับแสงที่แก้ไขได้ง่าย
คำแนะนำของฉันสำหรับการจัดองค์ประกอบที่ดี:
1. อย่าขี้เกียจ พยายามหามุมใหม่ๆ ไม่ว่าจะนั่งคุกเข่าหรือปีนเนิน ไม่มีอะไรน่าเบื่อไปกว่าภาพที่ถ่ายจากระดับสายตาเท่านั้น
2. วางแผนการถ่ายภาพโดยใช้ “กฎสามส่วน” เสมอ นี่คือการจัดองค์ประกอบภาพโดยแบ่งภาพออกเป็นสามส่วนเท่าๆ กันทั้งแนวนอนและแนวตั้ง และวางวัตถุที่จุดตัดของเส้นแบ่งเหล่านั้น หรือบนเส้นใดเส้นหนึ่ง องค์ประกอบที่ฉันชอบคือ “negative headspace” หมายถึงวัตถุมีพื้นที่ว่างด้านบนมากกว่าด้านล่าง
3. หลีกเลี่ยงสิ่งรบกวนที่อยู่หลังวัตถุของคุณ มุ่งเน้นให้ฉากหลังสะอาดตาเสมอ
4. รักษาระยะห่างที่เพียงพอระหว่างวัตถุและฉากหลังเสมอ จะช่วยเพิ่มความลึกในภาพ เพราะฉากหลังจะเบลอมากขึ้น ทำให้ความคอนทราสต์ระหว่างฉากหลังและวัตถุชัดเจนขึ้น
5. ถ่ายภาพ “ผ่าน” สิ่งของ หมายถึงให้มีทั้งเบลอด้านหน้าและด้านหลัง บางครั้งแค่ปิดเลนส์บางส่วนด้วยถุงมือก็ช่วยสร้างความลึกให้ภาพได้
แสง
นี่เป็นสิ่งสำคัญมากที่ต้องพิจารณา - แสงที่ไม่ดีสามารถทำลายภาพถ่ายทั้งภาพได้ หลีกเลี่ยงการถ่ายภาพในแสงแดดตรงกลางวันให้มากที่สุด เพราะแสงนี้จะแรงและทำให้ภาพมีความคอนทราสต์สูงเกินไปและแก้ไขยากในขั้นตอนหลัง
แต่ถ้าคุณต้องถ่ายภาพตอนกลางวัน ลองหาที่ที่มีเงามากพอ และอย่ามีแสงแดดหรือพื้นที่ที่โดนแสงแดดเป็นฉากหลัง เพราะพื้นที่เหล่านี้จะถูก “เผา” ได้ง่ายเมื่อคุณปรับตั้งค่ากล้องให้เหมาะกับวัตถุที่มืดกว่า
เวลาที่ดีที่สุดในการถ่ายภาพสวยๆ คือช่วง “ชั่วโมงทอง” ซึ่งเป็นเวลารอบๆ พระอาทิตย์ขึ้นหรือตกเมื่อดวงอาทิตย์อยู่ต่ำ แสงจะอบอุ่นและนุ่มนวล ทำให้คุณแก้ไขภาพในขั้นตอนหลังได้ง่ายขึ้น
ที่นี่คุณจะเห็นความแตกต่างของความคอนทราสต์ระหว่างแสงแดดตรงกลางวันกับช่วงเวลาทอง:
การตั้งค่ากล้อง
แล้วการตั้งค่ากล้องที่ดีที่สุดคืออะไร? จริงๆ แล้วมันขึ้นอยู่กับสถานการณ์และวิธีที่คุณถ่ายภาพ
โดยทั่วไปแล้ว สิ่งที่ฉันให้ความสำคัญมีลำดับดังนี้:
- ISO - ต่ำที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
- รูรับแสง - ต่ำที่สุดเท่าที่วัตถุของผมจะอนุญาต
- ความเร็วชัตเตอร์ - การปรับขั้นสุดท้ายเพื่อการรับแสงที่สมบูรณ์แบบ
อันดับแรก, ผมมักจะเก็บ ISO ให้ต่ำที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อหลีกเลี่ยงเม็ดเกรนที่ไม่จำเป็นในภาพของผม - ผมชอบควบคุมเรื่องนี้ในขั้นตอนแก้ไขหลังถ่าย
อันดับสอง, ผมเก็บรูรับแสง (f-number) ให้กว้างที่สุด (f-number ต่ำสุด) ถ้าผมถ่ายจากระยะไกล เพราะผมต้องการให้วัตถุของผมโดดเด่นจากพื้นหลัง
อันดับสาม, ผมปรับความเร็วชัตเตอร์เพื่อให้ภาพโดยรวมได้รับแสงที่เหมาะสม เมื่อถ่ายวัตถุที่เคลื่อนที่ ถ้าคุณไม่ต้องการให้พื้นหลังเบลอจากการเคลื่อนไหว ผมไม่แนะนำให้ใช้ความเร็วชัตเตอร์ช้ากว่า 1/800 วินาที เพื่อหลีกเลี่ยงวัตถุเบลอหรือหลุดโฟกัส - แต่ข้อแนะนำนี้ใช้เมื่อคุณแพนกล้องตามวัตถุที่เคลื่อนที่เท่านั้น
แต่ถ้าผมใช้ ISO ต่ำสุด รูรับแสงกว้างสุด (f-number ต่ำสุด) ความเร็วชัตเตอร์ 1/800 วินาที แล้วภาพยังมืดเกินไปล่ะ?
ถ้าคุณถ่ายวัตถุที่เคลื่อนที่ ตอนนี้เป็นเวลาที่จะเริ่มเพิ่ม ISO ถ้าคุณถ่ายวัตถุที่นิ่ง ให้ลดความเร็วชัตเตอร์ก่อน ถ้าคุณมือมั่นคง ความเร็ว 1/50 วินาทีไม่น่ามีปัญหาโดยไม่ต้องใช้ขาตั้งกล้อง ถ้าคุณใช้ความเร็วชัตเตอร์ประมาณ 1/100 วินาทีแล้วภาพยังมืดเกินไป ให้เพิ่ม ISO
สิ่งที่ควรพูดถึงเมื่อถ่ายภาพระยะใกล้โดยให้วัตถุอยู่ในมุม 3 มิติ คือการเพิ่มค่า f-number ประมาณ f/8 เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ส่วนใหญ่ของภาพเบลอ ถ้านั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ
ลองดูด้านล่างนี้:
5. กระบวนการแก้ไข
- ที่ที่เวทมนตร์เกิดขึ้น
ซอฟต์แวร์
มีแอปพลิเคชันแก้ไขภาพมากมาย บางตัวฟรี บางตัวต้องจ่ายครั้งเดียวหรือสมัครสมาชิกรายเดือน
ซอฟต์แวร์ที่ผมใช้คือ Adobe Lightroom Classic สำหรับเดสก์ท็อป Adobe ยังมี Lightroom CC ซึ่งเป็นเวอร์ชันคลาวด์ ที่ทุกอย่างจะถูกแชร์อัตโนมัติระหว่างอุปกรณ์ของคุณ
ส่วนตัวผมชอบแก้ไขภาพบน iMac ขนาด 27 นิ้ว เพราะหน้าจอใหญ่กว่าบน iPhone หรือ iPad มาก และผมก็ชอบใช้เมาส์ทำงานด้วย
การอธิบายอย่างละเอียดและเจาะลึกทุกความเป็นไปได้ที่คุณมีใน Lightroom Classic อาจจะมากเกินไปสำหรับโพสต์บล็อกนี้ ดังนั้นผมแนะนำให้คุณ ดูวิดีโอ YouTube ต่อไปนี้ ก่อนที่ผมจะอธิบายว่าใช้เครื่องมืออะไรบ้างเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี:
บทเรียนพื้นฐาน Lightroom
กระบวนการแก้ไขของผม
ตอนนี้ที่คุณได้รู้คร่าวๆ ว่าเครื่องมือทั้งหมดใน Lightroom ทำอะไรบ้าง ผมคิดว่าจะพาคุณไปดูวิธีที่ผมแก้ไขรูปภาพยอดนิยมที่สุดในช่อง Instagram ของเราปีนี้ ซึ่งเป็นภาพของ BMW R1250GS Adventure 40th Anniversary Edition ภาพนี้ได้รับ ไลค์มากกว่า 13,000 ครั้ง ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน!
ขั้นตอนที่ 1 - อัตราส่วนภาพ
สิ่งแรกที่ฉันทำเสมอคือปรับอัตราส่วนภาพ สำหรับ Instagram ฉันใช้ 3 อัตราส่วนภาพที่แตกต่างกัน:
- 4x5 - รูปแบบมาตรฐาน (ใช้ที่นี่ด้านล่าง)
- 1x1 - เมื่อ 4x5 ไม่จำเป็นหรือทำให้หัวข้อมีพื้นที่ว่างด้านบนมากเกินไป
- 9x16 - อัตราส่วนเต็มหน้าจอสำหรับ Stories
ขั้นตอนที่ 2 - แท็บ Basic
ต่างจากที่แสดงในวิดีโอด้านบน ฉันเริ่มทำให้ภาพดูแบนลงเล็กน้อยโดยยก Shadows ขึ้นและลด Highlights ลง ฉันยังเพิ่ม Contrast เล็กน้อยพร้อมกับยก Blacks ขึ้น
ขั้นตอนที่ 3 - กราฟเส้นโค้ง
ตอนนี้ถึงเวลาที่จะเพิ่มความเปรียบต่าง และฉันทำเช่นนั้นสำหรับแต่ละสีด้วย ตามที่คุณเห็นในกราฟเส้นโค้ง ลุคปัจจุบันสำหรับฤดูกาลนี้มีบรรยากาศมืดและลึกลับ ดังนั้นความเปรียบต่างจึงสำคัญมาก
ขั้นตอนที่ 4 - Hue, Saturation & Luminance สำหรับสี
หลังจากขั้นตอนที่ 3 ภาพมีสีที่เข้มและอิ่มตัวเกินไป สิ่งแรกที่ฉันทำคือปรับ Hue โดยลากสีเขียวไปทางสีเหลือง และสีเหลืองไปทางสีส้ม เพื่อให้สีดูเหมือนฤดูกาลปัจจุบัน (ปลายฤดูหนาว)
ขั้นตอนต่อไปคือการลดความอิ่มตัวของสีเขียว สีฟ้าอมเขียว สีฟ้า สีม่วง และสีม่วงแดง ทำให้สีที่อบอุ่นขึ้นโดดเด่นมากขึ้น
สุดท้ายฉันปรับ Luminance (ความสว่างของแต่ละสี) เล็กน้อยเพื่อทำการปรับเล็กน้อยแต่จำเป็นในขั้นสุดท้าย
ขั้นตอนที่ 5 - การปรับสี
ภาพดูอบอุ่นเกินไปสำหรับฤดูกาลนี้ ใช่ไหม? เราจะแก้ไขในแท็บ Color Grading
ที่นี่ฉันปรับ Shadows และ Highlights อย่างละเอียดมาก ดึงทั้งสองไปทางโทนสีน้ำเงินอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้เกินไป
ขั้นตอนที่ 6 - รายละเอียด & การปรับเทียบสี
ฉันเพิ่มการปรับ Sharpening เล็กน้อยเพื่อให้ภาพดูคมชัดขึ้นเล็กน้อย
ในแท็บ Calibration ฉันเพิ่ม Hue และ Saturation ของสีแดงประมาณ 10-15 ขั้น เพื่อให้ภาพดู "ทอง" มากขึ้น
จากนั้น ฉันเพิ่ม Hue ของสีเขียวประมาณ 30 ในขณะที่ลด Saturation ลงประมาณ -30 ทำให้สีเขียวดูเย็นขึ้น
และการปรับแต่งสุดท้ายของ Hue และ Saturation ของสีน้ำเงิน โดยลดลงประมาณ -15 ทำให้ภาพมีความเย็นแบบ "cold magenta" อย่างนุ่มนวล
ขั้นตอนที่ 7 - Radial Filters & แปรงปรับแต่ง
การแก้ไขของฉันจะไม่เป็นอย่างนี้เลยถ้าไม่มีฟีเจอร์เหล่านี้ เครื่องมือเหล่านี้สำคัญมากต่อกระบวนการแก้ไขของฉันและสามารถทำให้ภาพที่ดูแบนๆ มีชีวิตชีวาขึ้นได้จริงๆ
คุณจะพบเครื่องมือเหล่านี้เหนือแท็บ Basics ที่คุณเลือกเครื่องมือ Crop เพื่อเปลี่ยนอัตราส่วนภาพ
เลือกเครื่องมือ Radial Filter แล้วลากวงกลมหรือวงรีบนตัวแบบของคุณ จากนั้นคุณสามารถปรับความสว่าง ไฮไลต์ เงา ความอิ่มตัว อุณหภูมิ สี ฯลฯ ของพื้นที่ที่เน้น ทำให้ง่ายมากที่จะทำให้ส่วนที่มืดสว่างขึ้นโดยไม่กระทบส่วนอื่นของภาพ
การปรับที่ฉันทำด้วยเครื่องมือ radial ในภาพนี้:
- เพิ่มเงาทั่วทั้งรถจักรยานยนต์เท่านั้น
- เพิ่มความสว่างที่ MiniBags และแถบกันชน
- เพิ่มความชัดเจนที่ยางหน้า
- เพิ่มความอิ่มตัวและปรับ Hue ของที่ป้องกันไฟหน้า
- เพิ่มความอิ่มตัวของสีในไฟเลี้ยวกลางวัน
- ปรับ Hue ของที่ป้องกันมือ
- ลดความสว่างของพื้นดินใต้รถจักรยานยนต์
- ลด Dehaze เหนือรถจักรยานยนต์ ทำให้แสงที่มาจากด้านบนดูสว่างและมีหมอกมากขึ้น
โดยการกดปุ่มลัด "O" ขณะใช้เครื่องมือฟิลเตอร์ การเลือกจะเปลี่ยนเป็นสีแดง (ค่าเริ่มต้น) ทำให้ง่ายต่อการเห็นพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ (ดูที่ยางหน้าของภาพนี้) คุณยังสามารถควบคุมความนุ่มหรือความคมของขอบการเลือกได้โดยปรับ Feather โดย 0 คือคมมากและ 100 คือจางมาก
และนี่คือความแตกต่างระหว่างภาพที่ถ่ายออกมาจากกล้องกับภาพเดียวกันที่ถูกครอปและแก้ไขพร้อมโพสต์บนโซเชียลมีเดีย:
นั่นแหละสำหรับฉัน หวังว่าคุณจะสนุกกับบทความนี้และได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อย่าลืมกดติดตาม ช่อง YouTube ของเรา ที่ฉันจะอัปโหลดเนื้อหาเกี่ยวกับภาพถ่ายและเบื้องหลังในเดือนต่อๆ ไป
จนกว่าจะถึงตอนนั้น ขอให้คุณมีวันที่ดีและขับขี่อย่างปลอดภัย 👊😎
// Alex | ทีม Lone Rider